Antik Roma'da parmaklarla saymak

Kaynak mesajlarda, eski Romalılar için parmak saymanın ne kadar yaygın ve önemli olduğunu doğrulayan bilgiler bulabiliriz. Bir örnek, sayıların bilgisinin sadece konuşanlar için değil, aynı zamanda yazabilen herkes için de gerekli olduğunu söyleyen Quintilian'dır. Temel hesaplamaları yapamayan bir konuşmacı tereddüt gösterir ve parmaklarıyla anormal hareketler yapar ve anında kendine olan güvenini kaybeder.

Sayıların parmak deseni ile sunulmasından bahseden bir diğer yazar da , bir yıldaki gün sayısını yani 365'i iki eliyle göstermesi beklenen Janus'un taştan bir heykelini çağıran metinlerinden biri olan Yaşlı Pliny'dir .

Bede the Venerable - parmaklardaki eski sayma sisteminin tanımı
Erken Orta Çağ'daki Roma karakterlerinin bir listesini eski belgelerden kopyalayan ve bunları De Temporum Ratione'de anlatan Muhterem Bede sayesinde , belirli sayıların nasıl sunulduğunu biliyoruz. Luca Pacioli, on beşinci yüzyılda bu hesaplara dayanarak, Roma'nın parmaklarla sayma yöntemini betimleyen bir illüstrasyon yaptı.

Bede the Venerable tarafından sağlanan bilgilerin güvenilirliği, MS ilk üç yüzyıla ait Roma tesserleri tarafından doğrulanabilir; bu tesserlerde, ön yüzde elin doğru konumda olduğu, arka yüzüne ise Roma notasyonunda gösterilen sayı kazınmıştır. Madeni paralardaki gösterilerin çoğu, 10 ve 30 hariç, keşişin mesajlarıyla birebir örtüşüyor.

Ancak, sayılar muhtemelen nasıl sunuldu?

Bir derken sol elin serçe parmağını ortaya doğru bükün. İki numarada yüzük parmağı aynı şekilde bükülürken orta parmak üç için bükülür . Dördü göstererek , en küçük parmak yeniden düzleşir ve boynuz benzeri bir hareket oluşturur. Beş durumunda , yüzük parmağı da düzleştirilir, ortadaki hariç sol elin tüm parmakları düzleştirilir. Altı durumunda , en içteki tek parmak yüzük parmağıdır, diğerleri düz kalır.

Yedi , sekiz ve dokuz sayıları , bir, iki, üç, katlanmış parmaklarla (yedi küçük parmakla, küçük bir sekiz ve küçük bir halka ile, küçük, samimi ve orta dokuzlu) olarak neredeyse aynı şekilde gösterilir. elin ortasında, ancak metacarpus ve parmaklar arasındaki kenarda.


10'dan 90'a kadar olan sayılar için öncelikle başparmak ve işaret parmağı kullanılır.

Yirmi derken baş parmağınızın ucunu işaret parmağınızın orta eklemine yerleştirin. Otuzda , başparmak ve işaret parmağının uçları hafif bir tutuşla birleştirilir . Kırk , başparmağı iç tarafı işaret parmağının yanına veya arkasına yakın olacak şekilde bu parmakların her ikisini de düz tutarak yerleştirerek kendini gösterir. Elli rakamı ile başparmağınıza dik açılarda bükün, bu daha sonra Yunan gama harfine benzer hale gelir. Altmış sayısını göstererek başparmak aynı pozisyonda kalır ancak işaret parmağı tarafından kapatılır. Yetmiş durumdasayı, başparmak fleksiyonda kalır, ancak ayak tırnağı işaret parmağının orta eklemine dokunur (bu da bükülü kalır) ve önceki numarayı görüntülerken ortaya çıkan deliği doldurur. Seksen yaşında başparmak yukarı kalkar, işaret parmağı ise ucunun etrafına sarılır. Buna karşılık, doksan sayısını gösteren, bükülmüş işaret parmağının ucu, düzleştirilmiş başparmağın tabanında olmalıdır.

100'den 9000'e kadar olan sayılar, 1'den 90'a kadar olan sayılara benzer şekilde gösterilir, tek fark kullandığınız eldir. 10.000'den büyük sayıları göstermek için vücudun diğer kısımları da kullanıldı - örneğin, kalp atışlarının 300.000 sayısını resmettiği yerler.

Sol ve sağ el
100'den küçük sayılar, bir elin parmaklarıyla 100'den diğerine doğru gösterildi. Bu şekilde, iki elle 10.000'e kadar sayılabilir. Muhtemelen daha küçük sayılar sol elle, daha büyük olanlar sağ elle gösterildi. Bu, Nestor'un yüzü geçen Nestor'un yıllarını sağ taraftan saydığını belirttiği hiciv Juvenal'dan birinin bir parçası ile kanıtlanabilir.
alıntıdır