GÜLBAHÇELİ
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 4 Mar 2020
- Mesajlar
- 1,542
- Tepkime puanı
- 2,623
- Puanları
- 112
Başından beri hayvanların yeri madeni paralar üzerindeydi. Günümüz Türkiye'sinin güney kıyısındaki Lidya'nın Sardeis kentinde vurulan ilk parçalar bir aslanın başı ve boynu ile süslenmiştir. Lidya'nın efsanevi ve zengin kralı Kroisos, MÖ altıncı yüzyılın ortalarında, Yunanlıların Kroisos statörleri olarak adlandırdıkları, bir aslan ve bir boğanın başlarını gösteren parasal bir türü tanıttı.
Bu hayvanlar sembolik bir işleve sahipti. Bir kişiliği veya şehir devletini bir hayvanla özdeşleştirme geleneği, en azından MÖ 3. binyılın Mezopotamya uygarlığına kadar uzanır.
Madeni para Yunan dünyasına yayıldıkça, her şehir devletinin amblemine sahip olmak istediği için temsil edilen çeşitlerin sayısı arttı.
Örneğin Midilli adası, iki koç başı ile süslenmiş sikkeler basmıştır ve Sicilya, Siraküza sikkeleri yunusları veya ahtapotları tarafından tanınmıştır
Para birimlerini süsleyen hayvanlardan bazıları, düzenleyen makama atfedilen ahlaki veya fiziksel nitelikleri de bünyesinde barındırıyordu. Elis'te basılan sikkelerde görünen kartal, hem siyasi bir işaretti; kartal Zeus'a adanmıştı ve Elis'in Olympia'daki bu tanrıya adanmış en büyük tapınağı kontrol ediyordu, hem de bir güç ve ihtişam işareti. Aynı şekilde baykuşlar da Atina sikkelerini süslüyordu çünkü o şehrin tanrıçası Athena'ya her zaman bilgeliği simgeleyen bu yırtıcı kuş eşlik ediyordu
Şehrin ambleminin yanı sıra, bazı ilkel Yunan sikkeleri usta oymacının izini taşımaktadır. Bir örnek, güney İtalya'da, MÖ 350 civarında, bir tahıl başağının yanında, Metapontion para biriminde dua eden peygamberdevesi tarafından verilmiştir. Gravürler, böcekler gibi diğer böcek türlerini tanımlamak için semboller olarak seçmişlerdir
Birçok Yunan şehri, para birimlerini süslemek için mitolojik hayvanları kullandı. Perseus'un kanatlı atı Pegasus, Kartaca sikkelerinde görünürken, antik Finike'deki Byblos kenti garip bir hayvan, yarı at ve yarı yunus ile sembolize edildi.
Bu mitolojik yaratıkların çoğu, Trakya'da Abdera sikkelerinde görülen griffin gibi Mezopotamya sikkelerinde tasvir edilmiştir
Bazen hayvanlar, isimlerinin benzerliğinden başka hiçbir sebep olmaksızın bir yeri sembolize edecek şekilde seçildi. Bu, MÖ 550'de Yunan kenti Phocaea'nın neden amblem olarak bir mühür aldığını (Yunanca, phoce ) açıklar
Büyük İskender'in MÖ dördüncü yüzyılda fethinden sonra, madeni paralarda hayvanların temsilinin daha nadir hale gelmesi, kısmen, özellikle ölümünden sonra, imparatorluğunun kendi imparatorluğu arasında bölündüğü zaman, türlerin daha politik hale gelmesinden kaynaklanıyordu. birçok halef.
Bu yeni ve güçlü krallıklar, onları komşularından ayıran bir amblemi nadiren taşırken, hükümdarları kendi görüntüleri veya istismarları için artan bir ilgi gösterdi. Bu, yetkisi altında vuruldukları kralın portresi ve adıyla sikkelerin tanımlanmasının başlangıcıydı.
Ve hayvanlara atfedilen işlev değişti, çoğu hükümdar onlara hâkim olduğunu göstermek istedi. Gupta hanedanının Hint sikkelerinde, MS 4. yüzyıl civarında kralların aslanları, kaplanları veya gergedanları avladığını ve öldürdüğünü görebiliriz. Bu görüntüler, çağımızın birinci yüzyılın sonlarına doğru Pandya hanedanının (Güney Hindistan) sikkelerinde görülen filler gibi güçlerini yüceltiyordu. Kraliyet korumasından yararlanan bu pachyderm, güç ve zaferi bünyesinde barındırdığı ilkel Hindistan'da savaşta kullanıldı
Romalılar, yenilmiş ulusu sembolize etmek için hayvanları kullandılar. İmparator Augustus'un altın sikkesinin tersi (MÖ 27 - MS 14), Roma İmparatorluğu'na henüz bağlanmış olan Mısır'ı temsil eden bir timsahı taşımaktadır
Ancak bu, Roma İmparatorluğu'nun sikkelerinde veya Bizans İmparatorluğu'nun sonlarında hayvanlar nadiren görüldüğü için bir istisna olarak kalır. Bu dönemin sikkeleri, ikizler Romulus ve Remus'u büyüten efsanevi kurt farklı zamanların Roma sikkelerinde görünse ve hala modern sikkelerde görünse bile, imparatorun başarılarını daha sık kutladı.
Orta Çağ'da hayvanlar yine amblem olarak kullanıldı, ancak bu sefer uluslar veya imparatorluklar için. Bazen dini bir mesaj taşırken belirli bir hükümdarı temsil ediyorlardı. Yaygın bir Hıristiyan madeni para türü daha sonra Mesih'i Tanrı'nın bir kuzusu (saflık, masumiyet ve sabır değerlerini somutlaştıran), yani kurbanlık bir kuzu olarak gösterdi
Bu hayvanlar sembolik bir işleve sahipti. Bir kişiliği veya şehir devletini bir hayvanla özdeşleştirme geleneği, en azından MÖ 3. binyılın Mezopotamya uygarlığına kadar uzanır.
Madeni para Yunan dünyasına yayıldıkça, her şehir devletinin amblemine sahip olmak istediği için temsil edilen çeşitlerin sayısı arttı.
Örneğin Midilli adası, iki koç başı ile süslenmiş sikkeler basmıştır ve Sicilya, Siraküza sikkeleri yunusları veya ahtapotları tarafından tanınmıştır
Para birimlerini süsleyen hayvanlardan bazıları, düzenleyen makama atfedilen ahlaki veya fiziksel nitelikleri de bünyesinde barındırıyordu. Elis'te basılan sikkelerde görünen kartal, hem siyasi bir işaretti; kartal Zeus'a adanmıştı ve Elis'in Olympia'daki bu tanrıya adanmış en büyük tapınağı kontrol ediyordu, hem de bir güç ve ihtişam işareti. Aynı şekilde baykuşlar da Atina sikkelerini süslüyordu çünkü o şehrin tanrıçası Athena'ya her zaman bilgeliği simgeleyen bu yırtıcı kuş eşlik ediyordu
Şehrin ambleminin yanı sıra, bazı ilkel Yunan sikkeleri usta oymacının izini taşımaktadır. Bir örnek, güney İtalya'da, MÖ 350 civarında, bir tahıl başağının yanında, Metapontion para biriminde dua eden peygamberdevesi tarafından verilmiştir. Gravürler, böcekler gibi diğer böcek türlerini tanımlamak için semboller olarak seçmişlerdir
Birçok Yunan şehri, para birimlerini süslemek için mitolojik hayvanları kullandı. Perseus'un kanatlı atı Pegasus, Kartaca sikkelerinde görünürken, antik Finike'deki Byblos kenti garip bir hayvan, yarı at ve yarı yunus ile sembolize edildi.
Bu mitolojik yaratıkların çoğu, Trakya'da Abdera sikkelerinde görülen griffin gibi Mezopotamya sikkelerinde tasvir edilmiştir
Bazen hayvanlar, isimlerinin benzerliğinden başka hiçbir sebep olmaksızın bir yeri sembolize edecek şekilde seçildi. Bu, MÖ 550'de Yunan kenti Phocaea'nın neden amblem olarak bir mühür aldığını (Yunanca, phoce ) açıklar
Büyük İskender'in MÖ dördüncü yüzyılda fethinden sonra, madeni paralarda hayvanların temsilinin daha nadir hale gelmesi, kısmen, özellikle ölümünden sonra, imparatorluğunun kendi imparatorluğu arasında bölündüğü zaman, türlerin daha politik hale gelmesinden kaynaklanıyordu. birçok halef.
Bu yeni ve güçlü krallıklar, onları komşularından ayıran bir amblemi nadiren taşırken, hükümdarları kendi görüntüleri veya istismarları için artan bir ilgi gösterdi. Bu, yetkisi altında vuruldukları kralın portresi ve adıyla sikkelerin tanımlanmasının başlangıcıydı.
Ve hayvanlara atfedilen işlev değişti, çoğu hükümdar onlara hâkim olduğunu göstermek istedi. Gupta hanedanının Hint sikkelerinde, MS 4. yüzyıl civarında kralların aslanları, kaplanları veya gergedanları avladığını ve öldürdüğünü görebiliriz. Bu görüntüler, çağımızın birinci yüzyılın sonlarına doğru Pandya hanedanının (Güney Hindistan) sikkelerinde görülen filler gibi güçlerini yüceltiyordu. Kraliyet korumasından yararlanan bu pachyderm, güç ve zaferi bünyesinde barındırdığı ilkel Hindistan'da savaşta kullanıldı
Romalılar, yenilmiş ulusu sembolize etmek için hayvanları kullandılar. İmparator Augustus'un altın sikkesinin tersi (MÖ 27 - MS 14), Roma İmparatorluğu'na henüz bağlanmış olan Mısır'ı temsil eden bir timsahı taşımaktadır
Ancak bu, Roma İmparatorluğu'nun sikkelerinde veya Bizans İmparatorluğu'nun sonlarında hayvanlar nadiren görüldüğü için bir istisna olarak kalır. Bu dönemin sikkeleri, ikizler Romulus ve Remus'u büyüten efsanevi kurt farklı zamanların Roma sikkelerinde görünse ve hala modern sikkelerde görünse bile, imparatorun başarılarını daha sık kutladı.
Orta Çağ'da hayvanlar yine amblem olarak kullanıldı, ancak bu sefer uluslar veya imparatorluklar için. Bazen dini bir mesaj taşırken belirli bir hükümdarı temsil ediyorlardı. Yaygın bir Hıristiyan madeni para türü daha sonra Mesih'i Tanrı'nın bir kuzusu (saflık, masumiyet ve sabır değerlerini somutlaştıran), yani kurbanlık bir kuzu olarak gösterdi
